Notatki z codzienności
Wernisaż prac Jarosława Lewery oraz recital fortepianowy Ewy Kaczmarek-Lewera
Jarosław Lewera. Studia w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Dyplom z malarstwa w 1999 roku w pracowni prof. Andrzeja Sadowskiego. Ma za sobą dwadzieścia wystaw indywidualnych i uczestnictwo w ponad sześćdziesięciu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Obecnie pracownik naukowo-dydaktyczny Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi.
Nagradzany wielokrotny uczestnik konkursów malarskich w Polsce m.in.: 4 Biennale Małych Form Malarskich, Toruń. Triennale Malarstwa- II Ogólnopolski Konkurs im. Mariana Michalika na Obraz dla Młodych Malarzy, Częstochowa. IV Triennale Martwej Natury, Sieradz. III Triennale Polskiego Malarstwa Współczesnego „Jesienne Konfrontacje” BWA Rzeszów. VI Międzynarodowe Biennale Malarstwa i Tkaniny Unikatowej, Gdynia. II Ogólnopolski Konkurs Malarski im. Leona Wyczółkowskiego, Bydgoszcz. Ponadto także uczestnik wielu plenerów malarskich zarówno krajowych jak i zagranicznych.
O autorze:
Wstęp do katalogu Wystawy w Galerii Amcor w Łodzi w 2018 roku napisany przez Dariusza Leśnikowskiego dyrektora Miejskiej Galerii Sztuki w Łodzi. (fragmenty)
„(…) Obrazy Jarosława Lewery są starannie zakomponowane. Patrząc na nie - nie odnosimy wrażenia przypadkowości typowej dla szybkiego kadru fotograficznego. Kompozycja jest tu konsekwencją wyboru. Dostrzegamy w obrazach relacje wielkości płaszczyzn, wyraźnie zaznaczoną perspektywę, wysmakowane zestawienia kolorystyczne. Paletę barw cechuje skupienie - raczej chłód niż żar kontrastów. Na tym tle bardziej zaskakuje sąsiedztwo błękitów i rdzawych czerwieni, albo żółta plama samochodowej plandeki na szaro-błękitnej ciężarówce. Artysta analizując swoje otoczenie, buduje obraz współczesnej cywilizacji. Wybrane przez Lewerę, odpowiednio wykadrowane fragmenty otaczającej nas przestrzeni są równocześnie znakiem całej kultury nadmiaru i przesytu. Bardzo wymowne stają się w tym kontekście prace, w których - nie tak, jak dotychczas - autor poddaje obserwacji składniki krajobrazu industrialnego miasta, zwraca uwagę na aspekty nowoczesności, atrakcyjność jego obrazu, pozór i blichtr. Choćby ten, który kryje się w odbitych w szybach widokach biurowców, połyskujących witrynach sklepowych, lśniących karoseriach samochodów i motocykli. Wielość otaczających nas obrazów, zdarzeń, impulsów, komunikatów, znajduje wyraz w charakterze kompozycji, jakby mozaikowej, dwuznacznej, pełnej łudzących wzrok iluzji optycznych, efektów zwielokrotniania widoków, przekłamań w doznawaniu głębi ostrości. Obrazy czyta się jak esej o charakterze świata, w którym żyjemy i o kondycji współczesnego człowieka. Znamienne jest w tych malarskich kompozycjach miejsce, jakie artysta wyznacza sylwetkom ludzi. Rzadko pojawiają się one jako element portretowanego pejzażu. Zazwyczaj człowiek jest w nich jednym z wielu, równo znaczących składników rzeczywistości. Postaci na obrazach to ludzie na lotnisku, w barze, w wagonie kolei podziemnej. Sprawiają wrażenie zamkniętych w szklanej kuli, odizolowanych od bezpośrednich kontaktów szybką telefonu komórkowego, za sprawą słuchawek głusi na innych, anonimowi i z wyboru samotni. Oglądamy istoty odindywidualizowane, bez tożsamości. Wyobcowane, zatopione
w myślach, przemierzające przestrzeń od przystanku do przystanku. Przyglądamy się ludziom
i miejscom na obrazach Lewery, jak postaciom i wnętrzom na obrazach Edwarda Hoppera. Ich samotności w wielkim mieście. My sami interpretujemy tę wizję jako znaną nam i nieznaną zarazem, bliską i odległą. Także i ludzie wydają się nam równocześnie obcy i jakby podobni do nas. Wyrazistość i ostrość obiektów, ogromna dokładność, z jaką zostały oddane, brak przypadkowości rodzą odczucie sztuczności. Pogłębia je statyczność i uklasycznienie kompozycji, wrażenie jakby przedstawiane sceny były zatrzymane w ruchu. Aura, jaką emanuje dzieło, wywołuje w nas szczególne emocje. Odpychająca , choć atrakcyjna, atmosfera metalu i szkła, połyskliwość przedmiotów, schłodzenie barw wprowadzają klimat nierealności - paradoksalnie, gdyż obraz jest przecież superrealistyczny.
Z takich właśnie paradoksów bierze się między innymi krytyczny, zaangażowany stosunek do przedstawianej rzeczywistości. Ostatecznie twórczość Jarosława Lewery wykracza poza granice tradycyjnego realizmu. Zaczynamy rozumieć, że jego malarstwo nie wyrasta li tylko z chęci konkurowania z fotografią, że nie chodzi w nim jedynie o płytkie, sprawne naśladownictwo. Artysta ukazuje nam, że - poza tą naskórkową – istnieje jeszcze jakaś inna realność, którą próbuje poznać,
a nam poddać pod refleksję. To specyficzna odmiana kontestacji, wyraz pogłębionej postawy mającej na celu demaskowanie dzisiejszej skomercjalizowanej przyjemności.”
Ewa Kaczmarek-Lewera. Absolwentka Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi. Studia w klasie fortepianu prof. Anity Krochmalskiej-Podfilipskiej oraz prof. Mariusza Drzewickiego. W roku 2014 uzyskała tytuł doktora sztuk muzycznych. Pracuje jako wykładowca w Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi oraz w Państwowej Szkole Muzycznej I i II st w Pabianicach prowadząc klasę fortepianu.
Laureatka konkursów międzynarodowych: konkursu pianistycznego Chopin dla najmłodszych w Antoninie (1995r. wyróżnienie), V Konkursu Muzyki XX i XXI wieku w Warszawie (2003r. wyróżnienie). Uczestniczyła w konkursach międzynarodowych: Interpretacji Muzyki Francuskiej (Łódź, 1999r.), VII Międzynarodowym Konkursie Muzyki Współczesnej (Warszawa, 2003r.), Chain Concours Moderne (Ryga, 2003r.), Międzynarodowym Międzyuczelnianym Konkursie Muzyki Kameralnej im. Kiejstuta Bacewicza w Łodzi (2004r., II etap).
W roku 2003 otrzymała stypendium im. Leopolda Kronenberga. Występuje z wieloma recitalami jako solistka i kameralistka, m.in. występowała z kwartetem fortepianowym Subito w Filharmonii Narodowej w Warszawie (2004r., Estrada Młodych) oraz w Studio Koncertowym im. Witolda Lutosławkiego. Brała udział w prawykonaniach utworów muzyki najnowszej m.in. na 3 Festiwalu Prawykonań – Polska Muzyka Najnowsza w Katowicach, Sesjach Musica Moderna w Łodzi. Dokonała nagrań archiwalnych dla Programu I Polskiego Radia, Programu II Polskiego Radia oraz Radia Łódź.
Artystka wykona utwory F. Chopina, F. Poulenca, A. Duranda, J.Hisaishi, J.Kleeba.
Spotkanie w ramach cyklu SZTUKA KULTURY odbędzie się 17 września 2023 r., godz. 17:00, Foyer Sali Dantyszek i poprowadzi je Luiza Greta Ballo.
WSTĘP WOLNY!
